Kayfabe

Achter de gordijnen is het stil. Tape om polsen, een rits dicht, focus. Even later schreeuwt een zaal; licht, rook, muziek. Kayfabe betekent dat iedereen meespeelt: worstelaars blijven in hun rol, het publiek reageert alsof elk moment kantelt.

Ik volgde Rob ‘Raw’ Eeckhout langs zalen en sporthallen—opbouw, warming-up, de walk to the ring, een blik met de promotor, het korte zwijgen na de bel. Deze foto’s willen niets verklaren, ze leggen ritme vast: handen op touw, een glimlach die omslaat, zweet op een schouder, een arm die omhoog gaat. De grens tussen spel en echt is dun; precies daar gebeurt het.


Vorige
Vorige

House of Hope